Artık 7 aylık oldum ve herşey bir anda sihirli değnek deymişçesine değişti.
Artık kahvaltı etmeye , annemi üzmeden çorba içmeye , yoğurt ve meyve yemeye başladım.Ama tek şartım var ; annemler ne yiyorsa onlardan istiyorum.Karmakarışık mamalar vs.. istemiyorum.Peynirimi yumurtamı ıhlamurumu bebe bisküvimi ayrı ayrı yiyorum.Annem çorbaları bana göre yapıyor.Onlar tuz ekleyip yiyorlar ben az tuzlu.Çünkü hiç tuzsuz olunca yiyemiyorum.Köfte de yedim 2-3 kez.Bütün öğünlerimi mutfakta mama sandalyemde yiyorum.Sandalyeme oturunca hemen önlüğümü alıyorum.Yemek yiyeceğimizi anlıyorum.Babam portatif bir mama sandalyesi aldı.Anneannemlere giderken de götürebiliyoruz.
Fırıl fırıl dönüyorum.Hiç yerimde durmuyorum.Günde 3 kez 15 dakika yürütece biniyorum ve koşturuyorum.Gece yatarken de durmadan dönüyorum.Annem asla bıraktığı gibi bulamıyor.
Babannemde kalıyoruz ve ben kocaman çekyatta yalnız yatıyorum.Ama ordan inmeyi öğrendim.Geri geri gidip ayaklarımı sarkıtıyorum.Sonra ayakta dikilip tutunarak birkaç adım atıyorum ama yorulunca pat diye oturuyorum.Tek sorun var ; bunu gece de yapıyorum ve annem beni yerde bulunca çok korkuyor.Düşmemem için çekyatın yanına birşeyler koyuyorlar ama onları da tekmeleyip deviriyorum ve yine iniyorum.Bugünlerde bana yatak araştırıyorlar.
Hala banyo yapmayı çoookkk seviyorum hiç ağlamıyorum.Su içmeyi de çok sevdim.Artık kahvaltıdan ve çorbalardan sonra içiyorum.
Uzun zamandır desteksiz ve uzun süreli oturabiliyorum.Artık çok nadiren devriliyorum.
İlk dişim de çıktı.Diğerleri de gelecek sanırım.Damaklarım çok kaşınıyor.
Artık alkış yapabiliyorum.Hemde ellerimi çırpınca büyükler gibi ses çıkartabiliyorum.
Anneme ve babama göre yediğim içtiğim tırnak oluyormuş.3 günde bir tırnaklarımı kesiyorlar ama yinede hem kendimi hem onları tırnaklarımla çiziyorum.Bir de annemin tokalarını almaya çalışırken saçlarını yoluyorum.Ayyy ayyy deyince bırakıyorum.
Yürütecle gezerken çiçeklerin yapraklarını koparmaya ya da sehpa örtülerini çekmeye çalışırsam annem "Işıl cici!" diye sesleniyor.Hemen bırakıyorum ya da yavasca dokunuyorum..Annem onlara "cıss" demiyor.Çünkü dokunabilirmişim ama çekmemem gerekiyormuş.Ama cıslara hiç dokunulmaz.Mesela fırın ,babamın playstation ı ,kablolar,prizler vs.. hepsi cısss
Yanlış bişey yaptığımda annemin ve babamın sesi farklı çıkıyor.Şaşırıp kalıyorum.Sanırım bana kızdıklarını belli etmeye çalışıyorlar.
Babannemin evinde kuş var ve ben onu cok seviyorum.Bana " küçücük yavrum" diyor.Öpücük veriyor.Bende ona çığlık atıyorum korkuyor.Kafesi açınca pırrr diye avizeye konuyor.Ona bakmaktan boynum tutulacakmış bir gün.
Önceden sadece bir oyuncağı elime alıp oynuyordum ama artık annem bana iki oyuncağı birbirine vurup tak tak yapmayı öğretti.Ne bulsam tak tak diye vuruyorum ve ses çıkınca çok seviniyorum.
Hala biberon almıyorum suluğumla herşeyi içiyorum.Bazende çay bardağından yada fincandan içiyorum.
Annem elindeki birşeyi arkasına saklarsa hemen arkasına ulaşıp almaya çalışıyorum.
Bu ay doktora gitmedik sadece sağlık ocağında pnömokok aşımı oldum.İlk kez aşı yerim şişti ve sertleşti.Kolonyalı pamukla kompres yapınca geçti.Sağlık ocağındaki tartıya göre 10 kg olmuşum.Boyumu ölçmeyi annem de Fatoş hemşire de unuttu :)
Hergün yeni birşeyler öğreniyorum.Şu an "bay bay" ve "seni seni" öğrenmeye çalışıyorum ama henüz bi gelişme yok:)
Anne,baba,dede diyorum.Su için de tuhaf bi ses çıkarıyorum.Bazen de bilinçsizce "hadi, ver,düştü vs.." sık kullanılan kelimeleri söylüyorum.
Biryere gideceğimiz zaman hazırlıklardan anlıyorum ve heyecanlanıp gülmeye başlıyorum.
Uyku düzenim çok bozuk ama dişlerden sanırım.Sık sık uykumda ağlar gibi yapıyorum.Akşam 21:30 gibi uyuyup sabah 07:00 de kalkar oldum.Annem bu durumdan çok şikayetçi.
Kağıt namına ne bulursam yemeye çalışıyorum.Bazen çaktırmadan yiyorum.Ortada dergi , kitap,peçete hiçbirşey bırakmıyorlar.
Büyüyorum... büyüyorum....
Artık kahvaltı etmeye , annemi üzmeden çorba içmeye , yoğurt ve meyve yemeye başladım.Ama tek şartım var ; annemler ne yiyorsa onlardan istiyorum.Karmakarışık mamalar vs.. istemiyorum.Peynirimi yumurtamı ıhlamurumu bebe bisküvimi ayrı ayrı yiyorum.Annem çorbaları bana göre yapıyor.Onlar tuz ekleyip yiyorlar ben az tuzlu.Çünkü hiç tuzsuz olunca yiyemiyorum.Köfte de yedim 2-3 kez.Bütün öğünlerimi mutfakta mama sandalyemde yiyorum.Sandalyeme oturunca hemen önlüğümü alıyorum.Yemek yiyeceğimizi anlıyorum.Babam portatif bir mama sandalyesi aldı.Anneannemlere giderken de götürebiliyoruz.
Fırıl fırıl dönüyorum.Hiç yerimde durmuyorum.Günde 3 kez 15 dakika yürütece biniyorum ve koşturuyorum.Gece yatarken de durmadan dönüyorum.Annem asla bıraktığı gibi bulamıyor.
Babannemde kalıyoruz ve ben kocaman çekyatta yalnız yatıyorum.Ama ordan inmeyi öğrendim.Geri geri gidip ayaklarımı sarkıtıyorum.Sonra ayakta dikilip tutunarak birkaç adım atıyorum ama yorulunca pat diye oturuyorum.Tek sorun var ; bunu gece de yapıyorum ve annem beni yerde bulunca çok korkuyor.Düşmemem için çekyatın yanına birşeyler koyuyorlar ama onları da tekmeleyip deviriyorum ve yine iniyorum.Bugünlerde bana yatak araştırıyorlar.
Hala banyo yapmayı çoookkk seviyorum hiç ağlamıyorum.Su içmeyi de çok sevdim.Artık kahvaltıdan ve çorbalardan sonra içiyorum.
Uzun zamandır desteksiz ve uzun süreli oturabiliyorum.Artık çok nadiren devriliyorum.
İlk dişim de çıktı.Diğerleri de gelecek sanırım.Damaklarım çok kaşınıyor.
Artık alkış yapabiliyorum.Hemde ellerimi çırpınca büyükler gibi ses çıkartabiliyorum.
Anneme ve babama göre yediğim içtiğim tırnak oluyormuş.3 günde bir tırnaklarımı kesiyorlar ama yinede hem kendimi hem onları tırnaklarımla çiziyorum.Bir de annemin tokalarını almaya çalışırken saçlarını yoluyorum.Ayyy ayyy deyince bırakıyorum.
Yürütecle gezerken çiçeklerin yapraklarını koparmaya ya da sehpa örtülerini çekmeye çalışırsam annem "Işıl cici!" diye sesleniyor.Hemen bırakıyorum ya da yavasca dokunuyorum..Annem onlara "cıss" demiyor.Çünkü dokunabilirmişim ama çekmemem gerekiyormuş.Ama cıslara hiç dokunulmaz.Mesela fırın ,babamın playstation ı ,kablolar,prizler vs.. hepsi cısss
Yanlış bişey yaptığımda annemin ve babamın sesi farklı çıkıyor.Şaşırıp kalıyorum.Sanırım bana kızdıklarını belli etmeye çalışıyorlar.
Babannemin evinde kuş var ve ben onu cok seviyorum.Bana " küçücük yavrum" diyor.Öpücük veriyor.Bende ona çığlık atıyorum korkuyor.Kafesi açınca pırrr diye avizeye konuyor.Ona bakmaktan boynum tutulacakmış bir gün.
Önceden sadece bir oyuncağı elime alıp oynuyordum ama artık annem bana iki oyuncağı birbirine vurup tak tak yapmayı öğretti.Ne bulsam tak tak diye vuruyorum ve ses çıkınca çok seviniyorum.
Hala biberon almıyorum suluğumla herşeyi içiyorum.Bazende çay bardağından yada fincandan içiyorum.
Annem elindeki birşeyi arkasına saklarsa hemen arkasına ulaşıp almaya çalışıyorum.
Bu ay doktora gitmedik sadece sağlık ocağında pnömokok aşımı oldum.İlk kez aşı yerim şişti ve sertleşti.Kolonyalı pamukla kompres yapınca geçti.Sağlık ocağındaki tartıya göre 10 kg olmuşum.Boyumu ölçmeyi annem de Fatoş hemşire de unuttu :)
Hergün yeni birşeyler öğreniyorum.Şu an "bay bay" ve "seni seni" öğrenmeye çalışıyorum ama henüz bi gelişme yok:)
Anne,baba,dede diyorum.Su için de tuhaf bi ses çıkarıyorum.Bazen de bilinçsizce "hadi, ver,düştü vs.." sık kullanılan kelimeleri söylüyorum.
Biryere gideceğimiz zaman hazırlıklardan anlıyorum ve heyecanlanıp gülmeye başlıyorum.
Uyku düzenim çok bozuk ama dişlerden sanırım.Sık sık uykumda ağlar gibi yapıyorum.Akşam 21:30 gibi uyuyup sabah 07:00 de kalkar oldum.Annem bu durumdan çok şikayetçi.
Kağıt namına ne bulursam yemeye çalışıyorum.Bazen çaktırmadan yiyorum.Ortada dergi , kitap,peçete hiçbirşey bırakmıyorlar.
Büyüyorum... büyüyorum....
3 yorum:
maşallah sana, neler de öğrenmişsin böylee:)nice 7 aylaraa sağlıkla...
çok tesekkürler.ceren ablamız için yaptığınız oyuncaklardan yapmaya başladık biz de yavas yavas.bakalım ışıl da ceren kadar eğlenecek mi...
Maşallah ışıl hanım çok ama çok tatlı allah nazarlardan korusun
Yorum Gönder